Ερμιτάζ - 250 χρόνια από την ίδρυση του μουσείου
Περίπου 200 χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στις 6 Δεκεμβρίου στην Πλατεία των Ανακτόρων της Αγίας Πετρούπολης για να παρακολουθήσουν την 3D-mapping παράσταση με την ονομασία «ο χορός της ιστορίας». Το σόου ήταν αφιερωμένο στην 250η επέτειο από την ίδρυση του διάσημου μουσείου Ερμιτάζ. Στη διάρκεια του 3D σόου στην πρόσοψη του κτιρίου του πρώην Γενικού Επιτελείου του Στρατού, το οποίο πλέον έχει παραχωρηθεί στο Ερμιτάζ, προβλήθηκαν εικόνες που αντιπροσωπεύουν της βασικές περιόδους της ιστορίας του μουσείου από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης μέχρι σήμερα. Η ιδέα του σόου ανήκει στον διευθυντή του Ερμιτάζ - τον Μιχαήλ Πιοτρόβσκι, ο οποίος, όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους, έδειξε με «τον χορό της ιστορίας» αυτό που πραγματικά μπορεί και πρέπει να γίνεται στην Πλατεία των Ανακτόρων - την μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή πλατεία της πόλης.
Το μουσείο Ερμιτάζ ιδρύθηκε το 1764 από την αυτοκράτειρα την Αικατερίνη την Μεγάλη. Ως επίσημη ημέρα των γενεθλίων του μουσείου θεωρείται η 7 Δεκεμβρίου και, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, εορτάζεται ημέρα της Αγίας Αικατερίνης της Μεγαλομάρτυς. Τώρα στην συλλογή του μουσείου περιλαμβάνονται περισσότερα από τρία εκατομμύρια εκθέματα. Αν σταθεί κάποιος μπροστά από κάθε έκθεμα τουλάχιστον για ένα λεπτό, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν οκτώ χρόνια, ενώ για να περάσει κάποιος μπροστά από όλα τα αντικείμενα που βρίσκονται στις μόνιμες εκθέσεις του μουσείου, θα πρέπει να διανύσει περίπου είκοσι χιλιόμετρα.
Το 1764, η Μεγάλη Αικατερίνη υπέγραψε διάταγμα, με το οποίο ενέκρινε την αποδοχή της συλλογής έργων ζωγραφικής από τον έμπορο Γιόχαν Γκοτσκόβσκι. Η συλλογή περιλάμβανε 225 έργα, μεταξύ των όποιων πολλά και του Ρέμπραντ, του Ρούμπενς, του Χαλς. Τις συλλογές τέχνης της η Αυτοκράτειρα τοποθέτησε σε ένα νεόκτιστο μικρό ανάκτορο στις όχθες του ποταμού Νέβα, το οποίο τελικά έγινε γνωστό ως το Μικρό Ερμιτάζ - ένα από τα κτήρια του σημερινού μουσείου. Η ίδια γαλλική λέξη «Ermitage» μεταφράζεται ως «ερημητήριο». Πράγματι, η Μεγάλη Αικατερίνη είχε γράψει για την συλλογή τέχνης της: «Όλα αυτά τα θαυμάζουμε Εγώ και τα ποντίκια…». Στην επιλογή των έργων τέχνης η αυτοκράτειρα δεν βασίζονταν μόνο στο προσωπικό της γούστο και είχε επιλέξει συμβούλους πρώτης κατηγορίας: τον Ντιντερό, τον Φαλκονέ, τον Γκριμ και τον Γκολίτσιν. Η αγορά έργων τέχνης ανατέθηκε στους διπλωμάτες, ειδικούς πράκτορες, οι οποίοι δεν χάνανε ούτε μία δημοπρασία.
Ο πρώτος έντυπος κατάλογος του Ερμιτάζ εκδόθηκε το 1774στη γαλλική γλώσσα, συμπεριλάμβανε πάνω από δύο χιλιάδες πίνακες και δίνονταν στον επισκέπτη για προσωρινή χρήση. Πρόσβαση στην πινακοθήκη με ειδική άδεια είχαν μόνο οι λάτρεις της τέχνης, ξένοι επισκέπτες καθώς και καθηγητές, δάσκαλοι της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα το Ερμιτάζ μπορούσαν να επισκεφτούν μόνο «επιλεγμένοι». Είναι γνωστό ότι ο Πούσκιν έλαβε άδεια επισκέπτη στο μουσείο μόνο μετά από σύσταση του Ζουκόβσκι, που ήταν ό μέντορας του διάδοχου του Θρόνου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Το μουσείο έγινε προσβάσιμο για το κοινό μόλις το 1852, την εποχή της Αυτοκράτορα του Νικολάου Ι.
Το έργο της Αικατερίνης της Μεγάλης με την συλλογή έργων τέχνης συνεχίστηκε απ’ όλους τους Ρώσους μονάρχες. Η συλλογή μεγάλωνε συνεχώς και κτίζονταν νέα κτήρια για να την στεγάσουν. Τώρα το μουσείο Ερμιτάζ καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο αποτελείται από το Χειμερινό Ανάκτορο, το Μικρό Ερμιτάζ, το Παλιό Ερμιτάζ, το Νέο Ερμιτάζ και το Θέατρο του Ερμιτάζ, ενώ πρόσφατα το μουσείο έλαβε επίσης το κτίριο του πρώην Γενικού Επιτελείου.
