Ανοιξε στη Μόσχα η έκθεση «Η εποχή των κωδωνίσκων»

Ανοιξε στη Μόσχα η έκθεση «Η εποχή των κωδωνίσκων»

Ανοιξε στη Μόσχα η έκθεση «Η εποχή των κωδωνίσκων». Είναι η εποχή των ρόκερς του Λένινγκραντ, που άκουγαν τους Beatles, τους Velvet Underground και τους Cure, και δημιουργούσαν τέτοιες μουσικές σε μια περίοδο που κάτι τέτοιο ήταν σπάνιο στην ΕΣΣΔ.

 

Η έκθεση «Η εποχή των κωδωνίσκων» που εγκαινιάστηκε στο Κέντρο Φωτογραφίας «Αδελφοί Λιουμέρ» της Μόσχας, πήρε το όνομά της από το τραγούδι του Αλεξάντρ Μπασλατσιόφ, του πρώτου ρώσου βάρδου που θέλησε να γίνει ρόκερ. Ο Σας Μπας, όπως τον αποκαλούσαν τότε, αλλά και σήμερα, οι φίλοι και οι θαυμαστές του, γεννήθηκε στο Τσερεποβέτς, έδωσε τις πρώτες συναυλίες του σε ... σπίτια στη Μόσχα και στο Λένινγκραντ. Ανεπίσημα θεωρείται μουσικός της Αγίας Πετρούπολης, και ένας από εκείνους που διαμόρφωσαν τη σημαντικότατη για τη δεκαετία του ΄80 στην ΕΣΣΔ κοινωνική ένωση «Ροκ κλαμπ του Λένινγκραντ».

Μπασλατσιόφ 

Μπορεί με κάθε βεβαιότητα να ειπωθεί ότι συγκεκριμένα σε αυτή την αίθουσα χωρητικότητας 200 ατόμων που βρίσκεται στην οδό Ρουμπινστάιν 13, γεννήθηκε και διαμορφώθηκε αυτό που σήμερα ονομάζουν «ρωσικό ροκ». Παρά τα εμπόδια που έβαζε τότε το πολιτικό σύστημα στην ΕΣΣΔ, οι ηχογραφήσεις των Beatles και των Rolling Stones δεν αργούσαν να φτάσουν στο κοινό της Σοβιετικής Ένωσης, επιδρώντας στη δημιουργία συγκροτημάτων όπως οι «Mashίna vrémeni» («Μηχανή του χρόνου») και οι «Mίfyi» («Μύθοι»). Ωστόσο, αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να δημιουργηθεί μια ολοκληρωμένη ροκ σκηνή στη Μόσχα.

 

«Mashίna vrémeni» 

Εντελώς διαφορετικά ήταν τα πράγματα σε σχέση με το «Ροκ Κλαμπ του Λένινγκραντ». Εδώ, υπό την ίδια στέγη συμβίωναν αρμονικά ο ηγέτης του γκρουπ «Alίsa» από το Λένινγκραντ, Μοσχοβίτης Κονσταντίν Κίντσεφ, o Γιούρι Σεβτσούκ από την Ουφά (συγκρότημα «DDT»), ο Μπορίς Γκρεμπενσικόφ (συγκρότημα «Akvarium») που είχε αρχίσει την καριέρα του πολύ πριν την ίδρυση του ροκ κλαμπ, καθώς και άλλοι. Αυτή η πολυσυλλεκτικότητα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας «αδελφότητας», στους κόλπους της οποίας ο καθένας προσπαθούσε να εκφραστεί στον μέγιστο βαθμό. Να σημειωθεί ότι οργανωτικό ρόλο, αλλά και προστατευτικό, είχε ανεπίσημα η KGB (!), η οποία ωστόσο δεν παρενέβαινε στις δραστηριότητες του κλαμπ.

Το συγκρότημα έγινε ευρέως γνωστό αργότερα, επί Περεστρόικα. Ηταν τη δεκαετία του ΄80, οπότε το ροκ κλαμπ θύμιζε κάτι από τον πλωτό πειρατικό ραδιοσταθμό της ταινίας του Ρίτσαρντ Κέρτις, «The Boat That  Rocked». Ηταν δηλαδή μια χαρούμενη μάζα από καταληψίες, οι οποίοι μέσα από τα πιόματα και τις φιλικές συναναστροφές, έγραφαν την ιστορία του ρωσικού ροκ.

Σήμερα, το ρωσικό ροκ δεν είναι τόσο τέχνη, όσο δημόσιος βίος. Τα συγκροτήματα «DDT» και «Televίzor» που ήταν μέλη του Ροκ κλαμπ του Λένινγκραντ, παίρνουν μέρος στις Πορείες των Διαφωνούντων, ενώ από τους Γκρεμπενσικόφ και Κίντσεφ ζητείται να σχολιάσουν τα πολιτικά γεγονότα. Τότε όμως, πριν από 30 χρόνια, πρέσβευαν μια ξεχωριστή κουλτούρα θέτοντας ο καθένας σε αυτή την δική του προσωπική σφραγίδα και δημιουργώντας ένα προσωπικό στιλ. Για αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους (και όχι για τη μουσική τους) «διηγείται» η συγκεκριμένη έκθεση.

«DDT»

Μεταξύ των μουσικών του Λένινγκραντ, ο σημαντικότερος ήταν και παραμένει, ο Μπορίς Γκρεμπενσικόφ, ηγέτης του συγκροτήματος «Akvarium». Γι’ αυτό και είναι φυσικό, οι φωτογραφίες των «Akvarium», σε διάφορα στιγμιότυπα, να είναι οι περισσότερες στην έκθεση σε σχέση με τους υπόλοιπους. Από τα τέλη της δεκαετίας του ΄70 ο Γκρεμπενσικόφ άρχισε να εμφυτεύει στη ρωσική μουσική τα ακούσματα από Ντέιβιντ Μπόουι και Μπομπ Ντίλαν, ενώ για μια περίοδο υιοθέτησε μια κόμμωση εμπνευσμένη από τον Άντι Γουόρχολ. Επομένως, ήταν αυτός που έθεσε τις βασικές καλλιτεχνικές αρχές δημιουργίας, από τις οποίες καθοδηγούνταν στη συνέχεια οι νεότεροι συνάδελφοί του. Ο Γκρεμπενσικόφ έπαιρνε τη μουσική μαγιά από τους άγγλους και αμερικάνους μουσικούς και προσπαθούσε να της προσθέσει λυρισμό, που να βασίζεται στη ρωσική ποιητική παράδοση.

«Akvarium»

Επόμενη -μετά το ημιακουστικό ροκ- πολιτιστική επίδραση, ήταν φυσικά το «νέο κύμα». Το στιλ αυτό προσάρμοζαν ενεργά στις δημιουργίες του οι «Alίsa», «Televίzor» και «Kinό». Το συγκρότημα του Βίκτορ Τσόι («Kinό») θεωρείται μέχρι σήμερα ένα από τα καλύτερα ρωσικά ροκ γκρουπ όλων των εποχών.