Γελένα Ισινμπάγεβα, η βασίλισσα του άλματος επί κοντώ

 Γελένα Ισινμπάγεβα, η βασίλισσα του άλματος επί κοντώ


Η Γελένα Ισινμπάγεβα, η βασίλισσα του άλματος επί κοντώ, ανακοίνωσε πρόσφατα και πάλι την πρόθεσή της να αποχωρήσει από τον αθλητισμό. Σκοπεύει να φύγει με ψηλά το κεφάλι, μάλλον στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τώρα τον Αύγουστο στη Μόσχα.

Η εμφάνιση της Γελένα Ισινμπάγεβα στη Μόσχα αποτελεί σπουδαίο γεγονός. Τι ήταν αυτό που ώθησε τη δυο φορές Ολυμπιονίκη να απουσιάσει από τη «Diamond League» στο Λονδίνο και να αγωνιστεί στο εθνικό πρωτάθλημα, το οποίο απέφευγε επί 11 συναπτά έτη; Στις 10 Αυγούστου, οπότε ξεκινά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου, στη Μόσχα, θα το μάθουμε.
Στις δυο προηγούμενες θερινές διοργανώσεις, στο Βερολίνο το 2009 και στο Νταεγού το 2011, η Ισινμπάγεβα έμεινε χωρίς μετάλλιο, και έτσι καταρρίφθηκε ο μύθος της ανίκητης πρωταθλήτριας και ρεκορντγούμαν. Στον κατάλογο αυτό μπορεί να προστεθεί και η αποτυχία στο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στη Ντόχα το 2010. Η διοργάνωση της Μόσχας, θα αποτελέσει μια προσπάθεια για να ολοκληρώσει την καριέρα της με το κεφάλι ψηλά.
Αν και στο σημείο αυτό, έρχεται στο νου το παράδειγμα του Σεργκέι Μπούμπκα, του Ολυμπιονίκη της Σεούλ το 1988, ο οποίος είχε σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ 36 φορές και αποτέλεσε την έμπνευση της Γελένα στα επιτεύγματά της. Το 2000, σε ηλικία 37 ετών, πήγε στην Ολυμπιάδα του Σύδνεϋ και τελικά έφυγε από την Αυστραλία χωρίς να ξεπεράσει ακόμη και το ύψος της πρώτης προσπάθειας.
Να φεύγεις όταν πρέπει
Μια άλλη διάσημη ρωσίδα αθλήτρια του στίβου, η Ολυμπιονίκης στο μήκος Τατιάνα Λέμπεντεβα, η οποία δεν κατάφερε να πιάσει το όριο συμμετοχής στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και να εκπληρώσει το όνειρό της για ολοκλήρωση της καριέρας της συγκεκριμένα στο «Λουζνικί», ανέφερε πολύ εύστοχα: «Πάντα υπάρχει η επιθυμία να αποχωρήσεις από τον αθλητισμό με όμορφο τρόπο. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Έχεις ήδη αρκετά χρόνια στην πλάτη σου. Το μυαλό θυμάται όλες τις κινήσεις, αλλά δεν υπάρχουν οι βιολογικές δυνατότητες. Ο αθλητισμός όμως, είναι ολόκληρη η ζωή σου. Γι’ αυτό συμβαίνει συχνά, να μην σταματάς την ώρα που πρέπει».
Και η Ισινμπάγεβα με τη σειρά της, μιλώντας με τους δημοσιογράφους ύστερα από τη νίκη της με επίδοση 4,75, έδωσε αντιφατικά στοιχεία. Σε κάποιους είπε ότι μετά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα θα κάνει μια διακοπή, θα αποκτήσει παιδί, και πιθανόν θα επιστρέψει στο άθλημα για τους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016. Σε άλλους, ανέφερε ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναπιάσει στα χέρια της το κοντάρι. Ο ανταποκριτής της RBTH άκουσε με τα ίδια του τα αυτιά τη δεύτερη εκδοχή, η οποία θεωρείται και η επίσημη.
Οι αμφιταλαντεύσεις αυτές της Ισινμπάγεβα μοιάζουν και με τα σκαμπανεβάσματα από τα οποία χαρακτηρίστηκαν οι επιδόσεις της τα τελευταία χρόνια. Το 2009, στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, η Λένα δεν κατάφερε να περάσει ούτε ένα ύψος, ενώ λίγο καιρό μετά, στο πέμπτο ετάπ της «Golden League» στη Ζυρίχη, πέτυχε το 27ο παγκόσμιο ρεκόρ της (5,06 μέτρα). Το 2011 ήρθε η αποτυχία στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα. Το 2012, στο γκραν πρι της Στοκχόλμης πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ κλειστού στίβου (5,01 μ.), αλλά στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου ξεπέρασε μόνο το 4,70, παίρνοντας το χάλκινο μετάλλιο.
Μάχη μέχρι το τέλος
Θα μπορέσει η Ισινμπάγεβα να βάλει μια τελεία στη Μόσχα; Και αν ναι, ποια θα είναι αυτή; «Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, είναι μια ιδιαίτερη διοργάνωση. Μάλλον, τις μισές κερκίδες θα καταλάβουν οι φίλοι και συγγενείς μου. Θα θελήσουν να με δουν να αγωνίζομαι, μιας και αυτό θα είναι το τελευταίο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην καριέρα μου», τόνισε η Ισινμπάγεβα. Προσθέτει δε, ότι θα την χειροκροτήσουν λέγοντας της κατ’ αυτό τον τρόπο ένα ευχαριστώ για όλα όσα έχει κάνει ως τώρα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Η ίδια όμως υπόσχεται ότι θα δώσει τη μάχη μέχρι τέλους. «Στους Αγώνες του Λονδίνου -αναφέρει- το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Αλλά εκεί ήμουν αρκετά νευρική. Επομένως, στη Μόσχα θα αγωνιστώ με το σκεπτικό “ό,τι θέλει ας γίνει”. Στα 31 σου δεν εκλαμβάνεις τα όσα συμβαίνουν με τον ίδιο τρόπο, όπως στα 20. Παρόλα αυτά αισθάνομαι αρκετά δυνατή. Το σημαντικό είναι να μου βγουν αυτά που μπορώ να κάνω».
 
Στη διάρκεια των αγώνων η Ισινμπάγεβα ακολουθεί τη δική της ιδιαίτερη τακτική. Το πρώτο ύψος που καλείται να ξεπεράσει, είναι η προθέρμανση, το δεύτερο της νίκης, και το τρίτο του ρεκόρ. Η Γελένα, ζήτησε από τον κατασκευαστή των κονταριών να τα φτιάχνει με διαφορετική απόχρωση. Για το αρχικό ύψος η Ισινμπάγεβα επέλεξε το ροζ χρώμα, για το νικητήριο το γαλάζιο, και για εκείνο του ρεκόρ το χρυσαφί.
Παρότι η Ισινμπάγεβα στη μικτή ζώνη του «Λουζνικί» χαμογελούσε διαρκώς, αστειευόταν αρκετά, και γενικά ήταν πολύ εκδηλωτική, από όλες τις απαντήσεις της μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι όχι μόνο προπονείται αρκετά, αλλά και ότι σκέφτεται αρκετά την καριέρα της και τις αποτυχίες των τελευταίων ετών. Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι πια εκείνη η Ισινμπάγεβα που κατακτούσε με ευκολία οποιοδήποτε ύψος. Πιθανώς, είναι επίσης λίγο στενοχωρημένη και ανήσυχη, έστω και αν αυτό κρύβεται πίσω από τη μάσκα της εύθυμης διάθεσης.
Θέλοντας να κάνει ευχάριστο το κλίμα στη συνάντηση με τους εκπροσώπους του Τύπου, η Ισινμπάγεβα είπε: «Όταν ολοκληρώσω την καριέρα μου, αρχικά θα ξεσπάσω σε κλάματα, και μετά θα κάνω ένα φιλμ για τις νίκες μου. Δεν ξέρω ούτε καν πόσες είναι, καθώς νικούσα και μετά το ξεχνούσα, μετά ξανά το ίδιο. Γνωρίζω μόνο ότι έκανα 28 φορές παγκόσμιο ρεκόρ, και αυτό επειδή τα μετρούν. Οι νίκες ήταν πάρα πολλές και σημαντικές. Στο αποκορύφωμα της καριέρας μου έκανα 8 παγκόσμια ρεκόρ το χρόνο. Μεγαλώνοντας, καταλαβαίνεις την αξία αυτών των κατορθωμάτων».
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, η Ισινμπάγεβα δεν παρακολουθεί τις αντιπάλους της. «Δεν μου ενδιαφέρει. Αυτό που κάνουν τώρα, εγώ το έχω ήδη κάνει πολύ νωρίτερα. Πορεύονται ένα δρόμο, τον οποίο άνοιξα εγώ. Ήμουν εγώ που έδειξα ότι όλα μπορούν να γίνουν», λέει. Αν η ίδια δεν είχε πετύχει το επόμενο ρεκόρ κλειστού στίβου με 5,01 μ., η Αμερικάνα Τζένιφερ Σουρ δεν θα μπορούσε να το σπάσει. Από τον Μάρτιο του 2013 το νέο ρεκόρ είναι 5,02 μ. Να πηδήξει στα 5,07 στον ανοιχτό στίβο η Σουρ δεν το έχει ακόμη καταφέρει. Αλλά η πρόκληση υπάρχει. Όπως και στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και του Λονδίνου (στους οποίους η Αμερικάνα νίκησε), έτσι και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Μόσχα αυτή θα είναι η κύρια αντίπαλος της Ρωσίδας. Αν και σε μεγάλο βαθμό η βασική αντίπαλος της Ισινμπάγεβα είναι ο ίδιος ο εαυτός της.